Δήμαρχοι της Περιφέρειας Πελοποννήσου δεν πληρώνουν την εταιρεία διαχείρισης απορριμμάτων, με αποτέλεσμα μέσα σε ένα χρόνο να έχουν συσσωρευθεί ήδη χρέη ύψους 4 εκ. ευρώ. Εισπράττουν βεβαίως από τους πολίτες τέλη καθαριότητας, αλλά με αυτά προτιμούν να προσλαμβάνουν συμβασιούχους παρά να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους. Το χρέος συσσωρεύεται και η… βόμβα θα σκάσει μετά τις εκλογές, οπότε θα πρέπει να καταβληθούν οι οφειλές. Να διαγραφούν τα χρέη ή να τα πληρώσει ο… κύριος κράτος δεν υπάρχει περίπτωση. Πιθανότερη εξέλιξη η αύξηση των δημοτικών τελών για να κλείσει η… τρύπα από τους πολίτες!

Η καθυστέρηση πληρωμών από την πλευρά των δημοτικών αρχών είναι άλλη μια απόδειξη της ελαφρότητας, με την οποία διαχειρίζονται τα πράγματα οι τοπικοί άρχοντες. Έχουν όλοι τους συμφωνήσει και δεσμευθεί με συμβάσεις για το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την μη καταβολή τους και η καθυστέρηση γίνεται μόνο για λόγους μικροπολιτικής διαχείρισης. Οι πολιτικάντες της αυτοδιοίκησης χρησιμοποιούν τους ανταποδοτικούς δημοτικούς πόρους για να κάνουν προεκλογική εκστρατεία. Δεν έχουν προχωρήσει έγκαιρα στην αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών και δεν έχουν οργανώσει τις υπηρεσίες καθαριότητας με βάση τα νέα δεδομένα έτσι ώστε να υπάρχει εξοικονόμηση  πόρων.

Η καθυστέρηση της κατασκευής σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων έχει ως αποτέλεσμα να πηγαίνουν τα σκουπίδια απευθείας με τα απορριμματοφόρα στις μονάδες διαχείρισης, με συνέπεια την αύξηση του οικονομικού κόστους, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει πρόβλημα στην αποκομιδή. Η περίπτωση της Καλαμάτας είναι χαρακτηριστική. Ο τρόπος διαχείρισης των απορριμμάτων, μία από τις βασικές και παραδοσιακές αρμοδιότητες της αυτοδιοίκησης, δείχνει το πρόβλημα που υπάρχει στο πολιτικό προσωπικό. Η ευθύνη βεβαίως ανήκει στους πολίτες που δεν δίνουν και μεγάλη σημασία, ίσως γιατί τα δημοτικά τέλη τα πληρώνουν μαζί με το λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος. Είναι όμως καιρός να κατανοήσουμε ότι καλός δήμαρχος δεν είναι απαραιτήτως αυτός που χαιρετά χαρούμενος στα πανηγύρια. Χρειάζεται να γνωρίζει και όχι απλώς να τον γνωρίζουμε!