Είναι οι εκβιασμοί, οι απειλές, η αθέτηση συμφωνιών, μέρος της εφαρμοσμένης διπλωματίας ή όπως λέγεται στην γλώσσα των διπλωματών    Realpolitik ,    που σημαίνει εφαρμογή πολιτικών και θέσεων όπως αυτά υπαγορεύονται από    τα συμφέροντα,    χωρίς συναισθηματισμούς και ιδεολογικούς ή ηθικούς φραγμούς; Η απάντηση είναι ΝΑΙ και χωρίς περιστροφές. Ίδια είναι η απάντηση, καταφατική, σε αντίστοιχη ερώτηση αναφορικά με την στρατιωτική διπλωματία (διπλωματία των εξοπλισμών), που έτσι και αλλιώς, είναι ενσωματωμένη στην Realpolitik και αποτελεί την δυναμική έκφρασή της, ειδικά μάλιστα όταν το διεθνές περιβάλλον είναι άναρχο και συγκρουσιακό. Οι ασχολούμενοι με την διεθνή διπλωματία, Πρόεδροι, Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Διπλωμάτες, Στρατηγοί, Δημοσιογράφοι, έχουν ή θα πρέπει να έχουν, μελετήσει επισταμένως μεθόδους και πρακτικές που άφησαν ως παρακαταθήκη, οι Μέδικοι της Φλωρεντίας,    ή ο Αυστριακός διπλωμάτης και πολιτικός ο μισέλληνας Κλέμενς φον Μέτερνιχ ο μεγάλος αντίπαλος του Ιωάννη Καποδίστρια (υπουργού εξωτερικών της Ρωσίας των Τσάρων και μετέπειτα πρώτος κυβερνήτης τη Ελλάδας που δολοφόνησαν οι και δολοπλόκοι Μαυρομιχαλαίοι) και να προσθέσουμε και τον «δικό μας» τον    Βυζαντινό Αυτοκράτορα Βασίλειο τον    Βουλγαροκτόνο ή την Αυτοκράτειρα Θεοφανώ. Άλλωστε, ξεχωριστό κεφάλαιο της διπλωματικής ιστορίας είναι και ο «Βυζαντινισμός»,    δηλαδή το πολιτικό σύστημα και η ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που υποδηλώνει, ταυτόχρονα, μία προτίμηση στις ίντριγκες, στις δολοπλοκίες,    στις δολοφονίες και σε μία    ασταθή πολιτική κατάσταση. Τον «Βυζαντινισμό» κληρονόμησε    η Οθωμανική αυτοκρατορία με την άλωση της Πόλης, με τους Φαναριώτες    γραμματικούς-διπλωμάτες να διδάσκουν και να καθοδηγούν τους Σουλτάνους. Το «Ανατολίτικο παζάρι»    είναι η σύγχρονη διπλωματική μετεξέλιξη    του «Βυζαντινισμού»,    ως, η κοσμική Τουρκία,    «Επιτήδειος ουδέτερος», με απολήξεις και επιρροές στην τουρκική διπλωματία και πρακτική του Τ. Ερντογάν με θεωρητικό υπόβαθρο το «Στρατηγικό βάθος» του Αχμετ Νταβούτογλου και με πεδίο εφαρμογής την «Γαλάζια Πατρίδα» το απειλητικό για την Ελλάδα αναθεωρητικό και αλυτρωτικό δόγμα της νέο-οθωμανικής Τουρκίας.
Ένα κράτος, για να εφαρμόσει την Realpolitik, δεν αρκεί να έχει δίκιο, αλλά πρέπει κυρίως, να έχει τη δύναμη (πολιτική, οικονομική, στρατιωτική) να υπερασπίσει ή να επιβάλλει τα Στρατηγικά του συμφέροντα, με μεθόδους όχι πάντα σύννομες με το Διεθνές Δίκαιο, αλλά συμβατές με το κατά Θουκυδίδη «Δίκαιο του ισχυρότερου» .
Μέθοδοι και «αρχές» της Realpolitik είναι σε πλήρη εφαρμογή στην σημερινή διεθνοπολιτική    συγκυρία, σε μια ενιαία γεωγραφική περιοχή, από τις ακτές της Βαλτικής, την Ευρασία, τον Καύκασο, τα Βαλκάνια, την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και την Αραβική Χερσόνησο, δηλαδή στη γειτονία μας, όπου μαίνονται δύο κύριοι (Ρωσία, Ουκρανία, ΝΑΤΟ, Ισραήλ , ΗΠΑ, Παλαιστίνιοι) και πέντε με έξι περιφερειακοί (Συρία, Λίβανος, Υεμένη, Κούρδοι, ΧΟΥΘΙ, Ιράν, σιίτες Χεζμπολάχ, ΧΑΜΑΣ, Τουρκία), πόλεμοι. Μετέχει και η Ελλάδα, με στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία, με Φρεγάτα την Ερυθρά Θάλασσα και με τη Σούδα και την Αλεξανδρούπολη, στο πλαίσιο των συμμαχικών της υποχρεώσεων με ΝΑΤΟ και ΗΠΑ.
Σε αυτό το ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον, θέλουμε να πιστεύουμε, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση, «δεν έπεσε από τα σύννεφα» (εμείς πάντως όχι),    όταν έμαθε ότι, οι ΗΠΑ θα προμηθεύσουν την Τουρκία με 40 μαχητικά αεροσκάφη F-16 Block-70 και θα αναλάβουν τον    εκσυγχρονισμό άλλων 79 αεροσκαφών F16 σε Viper. Το τουρκικό αίτημα για την απόκτηση των F-16, ήταν σε εκκρεμότητα, λόγω της φιλορωσικής στάσης της Τουρκίας στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Η Τουρκία, ως μέλος τους ΝΑΤΟ, εκβίαζε,    με την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, που τα αμερικανονατοϊκά επιτελεία θεωρούν αναγκαία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ρωσική απειλή.
Η εφημερίδα New York Times γράφει ότι ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν    έστειλε επιστολή σε τέσσερα ανώτερα μέλη του Κογκρέσου , καλώντας τους να εγκρίνουν γρήγορα την πώληση των μαχητικών αεροσκαφών F-16, αξίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στην Τουρκία, μετά την έγκριση    από το τουρκικό κοινοβούλιο για ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Δεν είναι βέβαιο ότι η Ελληνική Κυβέρνηση είχε ενημερωθεί και πολύ περισσότερο, ότι είχε συμφωνήσει, με το αμερικανικό-τουρκικό deal - πακέτο για Σουηδία (ΝΑΤΟ) , F-35 (ελληνικά) και F-16 (τουρκικά), καθότι η συμφωνία αυτή, είναι προφανέστατα, σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Για παράδειγμα ακυρώνεται το επιχειρησιακό πλεονέκτημα που είχε η Ελλάδα με τα RAFALE στο Αιγαίο. Η Κυβέρνηση περιμένει την απάντηση του Κογκρέσου για τα F-35.
Τα Στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ, δεν ταυτίζονται πάντα και απόλυτα, με τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.
Πάντως αξιωματούχοι του Κογκρέσου, προκειμένου να ολοκληρωθεί η συμφωνία- συναλλαγή με την Τουρκία για τα F-16, ζητούν από το State Department να τους παράσχει ένα έγγραφο,    που υποτίθεται ότι έχει στείλει η Τουρκία, με το οποίο δεσμεύεται ότι      τα αμερικανικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη που θα προμηθευτεί, δεν θα χρησιμοποιηθούν στο    Αιγαίο.    Δεν προκύπτει ότι το State Department έχει τουρκικό έγγραφο με τέτοιο περιεχόμενο. Πιθανόν όμως να    «αποκτήσει» το State Department αυτό το έγγραφο από το Τουρκικό υπουργείο Άμυνας, αλλά θα πρόκειται για την επιτομή της διπλωματικής ευήθειας, αν θεωρηθεί αξιόπιστο και ότι ο Τ. Ερντογάν, θα σεβαστεί στο ακέραιο τις δεσμεύσεις του. Και κάτι ακόμη. Ας προβληματιστούμε με τον τρόπο που αξιοποιεί η Τουρκία τα αμερικανικά οπλικά συστήματα, εναντίον της Κύπρου, της Αρμενίας, της Συρίας και των Κούρδων.